Maand: november 2020

vandaag zou je 60 worden.

~ CATHO ~ 6 reacties

Vandaag zou je 60 worden. Ik herhaal het al de hele dag in mijn hoofd. 60 jaar…

Jouw hart haalde de 39 niet. Op 14 juli 1999, de dag voor mijn verjaardag, las ik in een bomvolle kerk in Kessel-Lo een gedicht voor. We namen afscheid. Ik was net geen 11 jaar.

Verjaardagen waren in ons gezin altijd al ‘heilig’. Uitgebreid vieren, met de beste taart en het leukste gezelschap. Uren als eieren zoals jij en mama het zouden noemen.

“De uren waren altijd samen.

’t Was de tijd van ons gezin.

Momenten om in te blikken.

In te blikken voor altijd.

En waar we vroeger ons zinnetje samen voluit

fluisterden,

werd het met de jaren dat we samen waren,

steeds korter,

tot we het niet meer hoefden te zeggen.

Dan kruisten onze blikken elkaar

en we wisten vanzelf dat de eieren er weer waren…”

(uit En toen viel hij dood – Els Goris. Mijn mama. Ons verhaal.)

Ook na jouw dood kwamen we vele jaren het leven vieren op 25 november: met een stuk taart aan jouw graf. Annemiek, de beste huisarts die we ons kunnen wensen, schreef ons dan een dag ‘ziekte’. Een dag ‘Van Oerskes-tijd’, een dag voor ons.

We eten al lang geen taart meer naast jouw zonnewijzer op het kerkhof. Maar 25 november, jouw verjaardag, blijft speciaal. En het verdriet, het gemis blijft groot. Anders, maar groot.

Vanavond leg ik André Bialek op en vier ik het leven. Mijn leven. Ons gezin. En ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben.

Dikke kus

Mopke

Happy Singles Day! 11% korting op deze gratis blogpost. Hopla.

~ CATHO ~ 2 reacties

Ik lig in de zetel. Languit. Vandaag ga ‘k een dagje hangen, mijn besluit staat vast.

Mijn oog valt op een net-niet lege fles wijn en twee vuile wijnglazen op tafel. Stille getuigen van alweer (klinkt een pak meer dan het is) een middelmatige Tinderdate gisterenavond. Wat heen-en-weer sturen ging vlot, klik in real life was er niet echt. Plaatje klopt niet helemaal en dan is ‘t al snel game over.

Korte reflectie over mijn bijna 3 jaar vrijgezellenleven: is ‘t dat nu echt? Is dat de vijver waarin ik moet vissen? Hopeloze neurten en overdreven blote basten op Tinder, mannen die ‘ik wordt’ -met dt dus he!- schrijven, of kerels die na 2 zinnen copy me al de vrouw van hun leven noemen.

Uitzonderlijk komt er wel eens een écht tof exemplaar voorbij. Maar niet zo heel veel dates later blijkt dan meestal toch dat er wat bindingsissues in het spel zijn. Lucky me.

Ik heb het weer efkes gehad. Je kent dat wel. Efkes genoeg mannen gehoord.

Thanks for the reminder, retailsector. “Happy Singles Day.” Zo voel ik me gelukkig: happy. en single. dat ook.

>> Ik besloot ook ineens dat ik niet alleen meer over die heupen wil schrijven. Wat denken jullie? <<