19 september 2019, Nationale telewerkdag. Hoera!

Dikke hip hip voor mijn werkgever, de FOD Sociale Zekerheid, die hier grote voorstander van is. Sinds 1,5 jaar werk ik dus ook een 2-tal keren per week van thuis uit. En ik kan ’t je verzekeren: dat is een extrahip voordeel (hebdem? – nerdy-)

Ik had nooit verwacht dat telewerk/thuiswerk zo’n grote invloed kon hebben op mijn algemeen functioneren. Uiteraard heb ik zoals iedereen de grote voordelen mee zoals werken op mijn terras op de prachtigste lentedag, een aantal wasmachines laten draaien over de middag en een dutje doen als het me écht even niet meer af gaat. Bovendien heb ik op mijn thuiswerkdagen heel dat gedoe met #nmbs niet meer: niet moeten hopen op een zitplaats, geen verplaatsingen van/naar ’t station,…

Ik moet toegeven: de afstanden naar ’t station zijn voor mij echt wel niet onoverkomelijk. Integendeel. Maar op een ‘bad hip’-day is zelfs een fietstocht van 5min. naar Berchem station er teveel aan. Als ik die ochtend met stijve heupen uit bed gerold ben, wil ik gewoon op mijn gemak zijn. Wat niet wil zeggen dat ik die dag niet werk. Maar de goesting om me dan in een casual chique-outfit te hijsen, me toonbaar te maken voor de buitenwereld en dan nog een hele dag schone schijn te houden, is me er teveel aan. Als ik last heb, ben ik lastig. En dan is thuiswerk dé ideale oplossing. Voor iedereen.